Slavenhandel

Slavenhandel

  • Home

Maak jouw eigen website met JouwWeb

Uitbouw van de Europese overheersing, met name in de vorm van plantagekoloniën en de daarmee verbonden transatlantische slavenhandel, en de opkomst van het abolitionisme

Zeereis van de slaven

een slavenschip genaamd de witte oliphant, dit schip is breder dan normale schepen voor de vele slaven en heeft ook hogere masten om wel snel vooruit te gaan. Ondanks dat ze snel vaarden stierf toch 25% van de slaven door de onmenselijke leefomstandigheden.

Twaalf miljoen Afrikaanse mensen worden per schip over de Atlantische Oceaan vervoerd naar Noord- of Zuid-Amerika. Ze komen uit het gebied tussen Angola en Senegal. Slavenhalers hebben ze gekocht, geronseld of beroofd van hun vrijheid en vervolgens naar de kust gebracht. Ze werden eerst maandenlang in forten aan de kust vastgehouden. Een bekend fort hiervan is Elmina in Ghana. Daarna dwingen slavenhalers ze aan boord te gaan van een grote boot. Het is in die boot krap en benauwd, want ze zitten in de laadruimtes waar honderden slaven in gepropt zijn. Hier zitten ook kinderen bij. Door deze slechte omstandigheden overleven veel slaven de tocht niet. Om inzicht te krijgen in hoeveel mensen de reis niet overleefden hier een voorbeeld: Er vertrekt een schip met aan boord 719 slaven, 195 mannen en 521 vrouwen. Ook zijn er nog honderd baby`s. Honderd dagen later komen ze aan. Geen enkele baby heeft de tocht overleefd en ook zijn er 109 mannen en 236 vrouwen overleden, in totaal zijn er dus 456 slaven overleden exclusief de babies, wat betekent dat er nog maar 236 slaven over zijn. De bemanningsleden gaven weinig om de slaven. Zo werden de slaven misbruikt, kregen ze te weinig eten en ook te weinig beweging. Ook bleven de slaven achter op het schip als het schip verging. Dit gebeurde bijvoorbeeld met het schip De Leusden. De bemanning verlaat het schip met een sloep en een kistje goud en kleding en laten de slaven achter uit angst dat de slaven ze wat aan zouden doen.

Driehoeks handel, WIC en VOC

De slavernij was onderdeel van de Driehoeks handel. Deze Driehoeks handel bestond, zoals de naam al zegt, uit drie handel punten. Nederland, Afrika en Amerika. Vanuit Nederland werden er kleding, wapens en andere spullen naar Afrika gebracht die werden gebruikt als ruilwaar met de leiders van de Afrikanen. In ruil voor deze spullen kregen de Nederlanders slaven. Vanuit Afrika werden dus deze slaven naar Amerika gebracht, waar ze werden verkocht aan handelaren en ze moesten vervolgens op plantages werken. Het leven op de plantages was niet makkelijk, maar dit wordt verder beschreven in het volgende kopje. De schepen kregen vanuit Afrika weer specerijen mee die ze weer verkochten in Nederland. De Driehoeks handel werd vooral gedaan door de WIC, de West Indische compagnie. Toen Amerika net ontdekt werd, werd gedacht dat het Indië was. Later toen bleek dat de VOC een groot succes werd de WIC opgericht in 1621, de West Indische Compagnie. Naast de Driehoeks handel hield de WIC zich ook bezig met oorlog voeren met de Spanjaarden en Portugezen. In 1792 werd de WIC opgeheven na de afschaffing van de slavenhandel

De VIC, Verenigde Oost Indische Compagnie, hield zich meer bezig met het echte Indië. Ze handelden in specerijen als kruidnagel, kaneel en peper. De VOC koloniseerde in Indië en ze gebruikte de lokale bevolking om de plantages te onderhouden. Er vestigden zich steeds meer Nederlandse burgers in Indië dat er steden als Batavia stad ontstonden. Ook dienden deze steden als handelssteden waar de VOC schepen kwamen en vanuit handelden. De VOC kreeg uiteindelijk ook de handelsmonopolie op de specerijen uit Indië. Ook hield de VOC zich bezig met slavenhandel maar veel minder dan de WIC. de VOC werd in 1602 opgericht en  werd na bijna 200 jaar, 1799, opgeheven nadat de specerijen steeds goedkoper werden en dus geen winst meer werd opgemaakt.

Slavenleven

‘T was mercy brought me from my Pagan land.

In de 17e eeuw ontstond er onder andere door de ontdekking van Amerika een grote handel in slaven. Deze slaven werden uit gebieden van Afrika, vooral tussen Angola en Senegal, geroofd, gekocht of geronseld. Ze werden vervolgens naar de kust gebracht en vastgehouden in een fort waar ze werden gebrandmerkt en mishandelt. Vervolgens werden ze per schip de Atlantische oceaan over gevaren en verkocht. Tijdens de zeereis stierf nog een groot aantal mensen door de slechte omstandigheden aan boord. Meer dan 12 miljoen slaven zijn vanuit Afrika naar Amerika gehaald.

 

Taught my benighted soul to understand

That there’s a God, that there’s a Saviour too:

Once I redemption neither sought nor knew.

Some view our sable race with scornful eye,

 

De slaven werden gekocht voor verschillende doeleinden. Zo werden er slaven gekocht voor de plantages. Deze plantages produceerde bijvoorbeeld suikerriet en het was erg hard werk om hier te werken. Ze kregen bij aankomst eerst de simpele klusjes, maar al snel werd dit opgevoerd en werd er verwacht dat de slaven het betaalde goud terug gingen verdienen. Er werd verwacht dat een slaaf altijd zijn meester gehoorzaamden en opstandigheid werd hard gestraft met bijvoorbeeld met zweepslagen of zelfs wurging en ophanging. Ook mochten de slaven zelf geen bezit hebben. Bij de plantages woonden de slaven in hutjes. Slaven vormden ook net als ieder ander gezinnen, maar er moest toestemming om te trouwen gegeven worden door de meester hetzelfde gelde voor het krijgen voor kinderen. Ze waren immers het eigendom van hun meester. Ook was er veel mishandeling op de plantages. Er waren ook huisslaven deze moesten de huishoudelijke klusjes doen zoals schoonmaken, boodschappen doen en koken. Ook deze slaven werden streng in de hand gehouden en soms misbruikt. Bij boerderijen waren er vaak 3 á 4 slaven die elk verantwoordelijk waren voor een andere taak. Er werd verwacht van iedere slaaf die zich in Amerika bevond dat ze tot de dood voor hun meester werkten. Er waren dan ook een paar vaste regels, hoewel overal een ander beleid voor slaven werd toegepast. De regels waren:

* Zwarte slaven waren het ‘eigendom’ van hun meester en moesten alles doen wat hun eigenaren van hun verlangden. 

* Slaven werden niet betaald en mochten geen bezittingen hebben. 

* Slaven mochten niet tegen blanke mensen getuigen. 

* Slaven mochten niet voor de wet trouwen.  
 

“Their colour is a diabolic die.”

Remember, Christians, Negroes, black as Cain,

May be refin´d, and join th´ angelic train.

Het Christendom speelden in de 17e eeuwse koloniën een grote rol. De slaven uit Afrika werden als wildelingen gezien, omdat zij een andere heidense godsdienst kenden. Er werd dan ook aan een aantal slaven het Christendom geleerd en sommige mochten zelfs echt leren van hun meesters. Slaven werden, ook al waren ze bekeerd, gediscrimineerd vanwege hun huidskleur. Hun kleur was duivels en onzuiver. Sommige slaven zoals de schrijver (Phyllis Wheatley) van het gedicht On being Brought from Afrika to America, zagen de bekering tot het Christendom als hun redding. Andere waren er fel op tegen en zagen het als een leugen en een excuus om de mishandeling van zichzelf en mede slaven door blanke goed te praten. Slaven kenden geen vorm van recht. Werden zij van iets beschuldigd was er geen rechtspraak, maar lynching, het veroordelen van iemand zonder een vorm van proces.

Er waren ook slaven die vluchtte van hun meesters. Dit was wel erg riskant, want het was niet ongebruikelijk dat wanneer de slaaf betrapt werd, hij het nauwelijks of niet kon navertellen. Als het de slaven wel lukte, vluchtten ze de oerwouden in, omdat de blanken daar niet durfden te komen vanwege het wild en de indianen. Gevluchte slaven hebben zelfs hele gemeenschappen in het oerwoud gesticht. Deze onderkomens waren wel goed verstopt en dus moeilijk te vinden voor de andere weggelopen slaven. De gemeenschappen deden af en toe pogingen om een plantage aan te vallen en andere slaven te bevrijden, maar vaak leefden zij in hun gemeenschap. In hun gemeenschap stichtte zij gezinnen en beoefende hun gebruiken. Ook had ieder gewoon te werken om de gemeenschap draaiende te houden. Het verschil was echter dat ze nu hun eigenwaarde mochten behouden en er geen mishandeling plaats vond. Ze hadden natuurlijk wel hun eigen regels in plaats, maar ze werden niet meer zonder rede mishandelt.

Bronvermelding:

http://www.isgeschiedenis.nl/themas/west-indische-compagnie/

https://nl.wikipedia.org/wiki/Slavernij

http://www.entoen.nu/slavernij

https://www.slavernijenjij.nl/de-zeereis/

https://nl.wikipedia.org/wiki/Slavenschip

http://www.blikopdewereld.nl/geschiedenis/nederland/geschiedenis-nederland/3220-reis-met-een-slavenschip

Black literature

© 2017 - 2025 De driehoekshandel
Powered by JouwWeb